تو دریا و من کشتی بی سرنشینی، باتو بینم طلوع و غروب زندګانی
شیطان ترینه جوړیږي چې انسان شي کوڅه ډب
یاران شي ترې بېزاره چې یاران شي کوڅه ډب
ښاد آباد كړې باري ربه سمه غر د افغانانو
دا معبد د خداى منونكو، دا مرقد د شهيدانو
د عظمتونو د تاریخ په جنازه ژړېږو
ورور شو د ننګ په سودا سر کافر کړی ځار د اوښکو
